عاشق و معشوق

کسی نیست که آن زلف افتاده دو تا نیست

در رهگذر کیست که دامی ز بـــــــلا نیست

چون چــــشم تو دل میبرد از گوشه نشینان

همراه تو بــــودن گنه از جــــــانب ما نیست

روی تو مگــــــــر آیـــــینه لطــــــف الهیــــــــست

حقا که چنین است که درین روی و ریــــــا نیست

نرگس طلبد شیوه چشم تو زهــــــی چــــــــشم

مسکین خبرش از سر و در دیده حــــیا نیــــــست

از بهـــــــــــــــر خـــــــدا زلف مـــــــپیرای که مارا

شب نیست که صد عربده با باد صبا نیـــــــــست

باز آی که بی روی تو ای شــــــمع دل افـــــــــروز

در بزم حریفان اثر نور و صـــــــــفا نیـســــــــــــت

تیمار غریبان اثر دگـــــــــــــــــــر و جمیـــــــــل اســــــت

جانـــــــا مگر این قاعده در شهــــــــــــــر شـــــما نیست

دی میشـــــــد گفتم صــــــــــــــنما عهـــــــــد به جای آر

گفتا خلطــــــــی خواجه درین عهـــــــد وفا نیســــــــــت

گــر پیـــــر مغــــان مرشـــــد من شـــــد چه تفاوت

در هیچ سری نیست که سری ز خدا نیست

عاشق چه کند گر نکشد بار ملامــــــــت

با هیچ دلاور سپر تیر قضا نیســــــت

در صـــــــــــــومعه زاهد و در خلوت صوفی

جز گوشه ابروی تو محراب دعا نیست

ای چنگ فروبرده به خون دل حافـــظ

فکرت مگر از غیرت قرآن و خدا نیســـــت

***